نیروی الکتریکی

نیروی الکتریکی یک نیروی بنیادی است و از بار الکتریکی مایه می‌گیرد. این نیرو ممکن است جاذبه (وقتی‌که دو بار الکتریکی غیر همنوع هستند) یا دافعه (وقتی ه دو بار الکتریکی همنوع هستند) باشد و مقدار آن با حاصل ضرب دو بار الکتریکی نسبت مستقیم و با مجذور فاصله دو بار الکتریکی نسبت مع دارد و رابطه آن در دستگاه SI بصورت F=q₁q₂/4пε₀r² نوشته می شود. هنگامیکه اجسام بادار ساکن باشند، در اینصورت نیروی الکتریکی را که بر یکدیگر وارد می‌کنند، نیروی جاذبه یا دافعه الکترواستاتیک است.

همه ما تا کنون به نحوی قانون ارشمیدس را تجربه کرده‌ایم. قانون ارشمیدس می‌گوید: وقتی جسمی درون سیالی (مایع یا گاز) قرار می‌گیرد. نیرویی برابر وزن سیال جابجا شده ، از طرف سیال ، بر جسم وارد می‌شود. هر گاه جسمی درون آب قرار می‌گیرد، وزن آن کمتر از موقعی است که در هوا باشد، به همین جهت است که وقتی در استخر شنا می‌کنید احساس می‌کنید که وزنتان کاهش یافته است. 

این یک شوخی نیست!

ادارۀ بین‌المللی اوزان و مقیاس‌ها(BIPM) بر پایۀ مادۀ ۱ کنوانسیون متر، که در ۲۰ می ۱۸۷۵ امضا شد، تأسیس شد. این سازمان مؤظف بود که سیستمی واحد و منسجم را برای اندازه‌گیری‌ها ارائه کند تا در سرتاسر جهان استفاده شود و تحت نظر کمیتۀ بین‌المللی اوزان و مقیاس‌ها (CIPM) کار می‌کرد. سیستم متریک ده‎دهی، از زمان انقلاب فرانسه، در سال ۱۷۹۹ بر اساس متر و کیلوگرم بنا گذاشته شد. بر اساس بندهای کنوانسیون متر، اشکال جدید بین‌المللی متر و کیلوگرم ساخته و برای نخستین بار در کنفرانس عمومی اوزان و مقیاس‌ها (CGPM) در سال ۱۸۸۹ پذیرفته شدند. در سال ۱۹۶۰، یازدهمین کنفرانس عمومی اوزان و مقیاس‌ها به صورت رسمی سیستم بین‌المللی یکاها (SI) را تعریف و ایجاد کرد. از آن زمان، SI به صورت دوره‌ای برای لحاظ کردن پیشرفت‌های علمی و رفع نیازهای اندازه‌گیری در حوزه‌های جدید به‎روز شده است.